мәң

Мәң болды. сөйл. Басы меңзең болды, мәнгірді, есеңгіреді. Өгіздің арқасынан жерге түскен бетте басы айналып, өзің де м ә ң б о л ы п, көпке дейін ес жинай алмайсың (А.Әшімов, Шығ. жин., 1., 53). Содан м ә ң б о л ғ а н адамдай мелшиіп отырып қалған (К.Сегізбаев, Жылдың., 129).